Dag 6 - Ocala - Reisverslag uit Ocala, Verenigde Staten van Sinan, Lotte, Lyon, Karin Hest & Ural - WaarBenJij.nu Dag 6 - Ocala - Reisverslag uit Ocala, Verenigde Staten van Sinan, Lotte, Lyon, Karin Hest & Ural - WaarBenJij.nu

Dag 6 - Ocala

Door: Karin

Blijf op de hoogte en volg Sinan, Lotte, Lyon, Karin

26 Juli 2015 | Verenigde Staten, Ocala

Zondag 26 juli
We vertrekken richting Ocala, in het binnenland van Florida. Hier is het Ocala National Forest. Tussen Ocala en St John’s River ligt het grootste pijnbomenwoud van de wereld. Het heeft een oppervlakte van 148.000 hectare en is een wirwar van rivieren en wandelpaden. De bedreigde zwarte beer vindt hier nog een schuilplaats, net als herten, otters en een groot aantal vogels. In de omgeving van Silver Springs ligt ons hotel. Silver Springs is de grootste bron van de wereld en tevens de oudste toeristische attractie van Florida. Sinds 1878 worden er al excursies georganiseerd met de beroemde boten met glazen bodem. Hier zijn ook de eerste Tarzanfilms met Johnny Weismuller opgenomen.
Onderweg hebben we een snelle afwisseling van zon, regen, tropische regenbuien en prachtige regenbogen. Het kan ontzettend hard regenen, maar na 5 minuten kun je weer in de stralende zon rijden. De temperatuur blijft wel constant boven de 30 graden.
In heel Florida is het groen, niet gek gezien de hoeveelheid regen die er kan vallen. 1 plant valt ons opnieuw erg op: de Kudzu. Deze klimplant is ooit als stekje meegenomen uit Japan en is nu overal maar dan ook echt overal te vinden. Het is een ware plaag….. Het groeit snel door de Bijna ideale omstandigheden. Veel geld en moeite worden besteed om de Kudzu te bestrijden. Alle andere bomen, struiken, hoogspanningsmasten, wegen, bruggen en zelfs huizen zijn bedolven onder deze snel groeiende plant de Kudzu. (door ons ook wel anders genoemd maar dat laat ik aan de verbeelding over) In de VS heeft de plant vanwege zijn overwoekeringen de bijnaam “the vine that ate the South” gekregen. (de plant die het zuiden op at)
Ocala is een vriendelijk, rustig en schoon stadje. Amerikanen zijn trots op hun “Old town” maar vaak bestaat het maar uit een paar oude pandjes waar meestal een goed restaurant in gevestigd is. Ook nu is dit het geval en we besluiten een hapje te eten bij Harry ’s Sea food & Grill. Het reclamebord belooft heel wat; “Great food, great drinks, come join the the fun and let the good times roll “ Hier moeten we dus zijn…..
Ze hebben niet teveel beloofd, het eten is er werkelijk heerlijk. Binnen staan rijen mensen te wachten, het zit er stampvol. Het is zondag, waarschijnlijk zijn ze na de mis in de vele verschillende kerken hier even een hapje gaan eten. Oude sjieke en oh zo opgedofte Amerikanen lopen in en uit en wij verbazen ons steeds opnieuw. Omdat het binnen vol is gaan we buiten op het gezellige terrasje zitten. We worden wel even raar aangekeken, maar goed…
We worden geholpen door Eric (“ Hi I Am Eric, I Am your waiter today, please Let me know if you need anything “) en hij is natuurlijk super vriendelijk. We zitten knus onder een parasol en dat is maar goed ook. Het ene moment zitten we in de zon, even later komt het met bakken uit de lucht. De mensen binnen kijken met een blik vol medelijden naar ons buiten, wij zien de humor er wel van in en gaan zo dicht mogelijk bij elkaar zitten maar voorkomen niet dat onze ruggen nat worden helaas. Gelukkig is het eten zo overheerlijk (ze hebben dus niks teveel gezegd) dat we er weinig van merken. Eric maakt een escape plan voor als het nog erger wordt maar gelukkig is dit niet nodig. Lotte en ik eten de lekkerste salade met rauwe tonijn ooit, met creamy sojasaus, Sinan een soort hamburger met roast beef, zijn favoriete gerecht in Amerika . Lyon doet zich tegoed aan een heerlijke porkfilet. Ondertussen bekijken we de prachtig opgedofte Amerikaanse bejaarden die voorbij schuifelen, ondersteund door hun eveneens opgedofte kinderen en kleinkinderen.
Na deze heerlijke maaltijd rijden we naar het hotel en checken in. Ik laat onze VIP kaart weer zien en ja hoor… een upgrade! We krijgen 2 kamers met een gigantisch bubbelbad voor 2 personen. Niks mis mee.
Omdat we al veel gereisd hebben relaxen we deze middag. s’Avonds besluiten we om lekker makkelijk te eten en dit is niet moeilijk. Overal zijn er de bekende ketens en we rijden even naar de Subway. Iedereen bestelt een broodje op maat wat we onder het genot van een drankje op de hotelkamer opeten.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Ocala

USA 2015

Florida - Denver

Recente Reisverslagen:

05 Augustus 2015

Dag 16 - Bye Bye Miami!

04 Augustus 2015

Dag 14&15 - Zon, zee, shoppen

02 Augustus 2015

Dag 13 - Everglades

01 Augustus 2015

Dag 12 - Miami here we come!

31 Juli 2015

Dag 11 - Shoppen!
Sinan, Lotte, Lyon, Karin

Miami 2015

Actief sinds 02 Aug. 2009
Verslag gelezen: 151
Totaal aantal bezoekers 22082

Voorgaande reizen:

21 Juli 2015 - 19 Augustus 2015

USA 2015

05 Juli 2012 - 27 Juli 2012

USA 2012

13 Augustus 2009 - 04 September 2009

Miami naar New York

Landen bezocht: